Antigamente, no concello de Serantes, había unha vila chamada Doniños habitada por pagáns fóra dunha parella que tenían a súa casa algo apartada. Pasou por alí Noso Señor pedindo aloxamento onde había máis abundancia pero arroxáronlle de alí con caixas destempladas. Con todo, a nosa parella convidouno a pasar á súa cabana, déronlle a súa magra comida e deixáronlle o seu leito de pallas para durmir.
Ao día seguinte, viron que o peregrino había desaparecido. O home foi ao seu traballo e cando chegaba á vila ouviu á súa muller que lle chamaba urxentemente. Foi a ver pero cando chegou xunto a ela, esta díxolle que ela non o había chamado. Nese momento ouviuse un gran estrondo de augas. Marido e muller miraron cara á vila e viron que era alagada por un gran torrente que xurdiu de entre uns peñascos. Alí quedou mergullada a vila de Doniños.